Celaena Sardothien to najgroźniejsza zabójczyni Adarlanu. Jako członkini Gildii Zabójców przysięgła wierność swemu panu, Arobynnowi Hamelowi, ale Celaena nie słucha nikogo i ufa jedynie swojemu przyjacielowi i także płatnemu zabójcy, Samowi. W tych trzymających w napięciu opowieściach, będących wstępem do bestsellerowej serii Szklany tron, Celaena wyrusza na pięć niebezpiecznych misji. Na odległych wyspach i wrogich pustyniach zabójczyni staje po stronie uciśnionych, których mści z całą bezwzględnością. Działa jednak wbrew rozkazom Arobynna i może ponieść niewyobrażalną karę za taką zdradę.
"Zabójczyni" to książka, która składa się z czterech opowiadań - Zabójczyni i władca piratów, Zabójczyni i Czerwona Pustynia, Zabójczyni i podziemny świat oraz ostatnie - Zabójczyni i imperium Adarlanu. Ja akurat czytałam tę książkę w formie nowelek, dzięki czemu nie nadźwigałam się, gdy woziłam którąś z nich ze sobą, kursując z uczelni do mieszkania ;) Opowiadania te to historie naszej ukochanej Caleany Sardothien sprzed serii Szklanego Tronu. A właściwie to taki jakby wstęp do niej. Szkoda tylko, że nie można tego było przeczytać przed całą serią, którą wtedy o wiele łatwiej by się czytało.
Co ja mogę powiedzieć o tych nowelkach ? Na pewno nic złego. Sarah J. Maas jest dla mnie świetną pisarką i zarówno Szklany tron, jak i Dwory pokochałam. Jestem jej ogromną fanką. Jak wielki talent trzeba mieć, żeby napisać coś tak dobrego? A jak rozwiniętą wyobraźnię ? Ale nie zbaczając z tematu, to Zabójczyni dorównuje poziomem reszty części Szklanego tronu. Czytając bardzo się cieszyłam, że mogłam chociaż na chwilę wrócić do tego świata.
Trzy części czytało mi się łatwo i przyjemnie. Wciągnęłam je w jeden dzien, a może nawet i krócej. Jeśli chodzi o czwartą, to szczerze bałam się ją czytać. Wiedziałam co się stanie - gdzie wyląduje Calaena i co się stanie z Samem. Tym gorzej, że ogromnie go polubiłam, a czytając Szklany Tron, wzmianki o nim były dla mnie niepotrzebne. Teraz wiem, że już inaczej będę na nie patrzeć. Zwłaszcza, że mam w zamiarze ponownie przejść przez całą serię. Tylko szkoda, że Maas nie pozwoliła na większe i dłuższe jego poznanie. Gdyby żył, może serce naszej Zabójczyni nie należałoby do Rowana, tylko do niego?
W tych opowiadaniach nasza bohaterka jest bardzo pewna siebie, pyskata i próżna. Trudno się dziwić, jeśli została wychowana przez Króla Zabójców. Zdecydowanie ten paskudny charakter nieco złagodnieje i zostanie utemperowany przez jej "karę", ale nadal będzie ją wyróżniał ostry język. Jednak jest ona dobrą osobą, ma dobre serce, co widać w jej postępowaniu. Tego Endovier zmienić nie mogło.
Podsumowując bardzo polecam przeczytanie fanom Szklanego tronu. Jest to właściwie dodatek obowiązkowy. Jeśli chodzi o to, czy lepiej przeczytać przed, czy po serii, to nie umiem odpowiedzieć na to pytanie. Osobiście wolałabym przeczytać przed całym cyklem, jednak ja przeczytałam po piątej części i nie żałuję. Akcja jest szybka, trzyma w napięciu, więc szybko się czyta. Nie umiem znaleźć minusów w tej książce, może tylko taki, że opowadania były zdecydowanie za krótkie!
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz